Намоз боблари

Абдураҳмон ибн Авф (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинди; айтди: «Набий саллаллоҳу алайҳи ва салламдан бундай деганларини эшитдим: «Сизлардан бирортангиз намозда саҳв қилса ва бир ракъатми ёки икки ракъатми ўқиганини билмаса, унда бир ракъат устида тўхталсин (яъни бир ракъат деб ҳисоблагин); борди-ю, икки ракъатми ёки уч ракъатми ўқиганини билмай қолса, унда икки ракъат устида тўхталсин; борди-ю, уч ракъатми ёки тўрт ракъатми ўқиганини билмаса, унда уч ракъат устида тўхталсин ва салом бермасдан олдин икки сажда қилсин».

Абу Ҳурайра (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинди; айтди: «Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам бундай дедилар: «Албатта, шайтон намоз пайтида ҳар бирингизга келади ва неча ракъат ўқиганини билмасин, деб фикрини чалғитади. Сизлардан бирортангиз шу ҳолга тушса, ўтирган ҳолатда икки сажда қилсин».

Иёз ибн Ҳилолдан ривоят қилинди: «Абу Саъидга «Баъзиларимиз намоз ўкиймиз-у, қандай (қанча) ўқиганимизни билмай қоламиз?» дедим. Шунда айтдики, «Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам бундай дедилар: «Сизлардан бирортангиз намоз ўқиса-ю, қандай (яъни канча) ўқиганини билмаса, ўтирган ҳолида икки сажда қилсин».

Имрон ибн Ҳусайндан ривоят қилинди: «Набий саллаллоҳу алайҳи ва саллам жамоатга намоз ўқиб бердилар-да, саҳв қилдилар Кейин икки сажда қилдилар, кейин салом бердилар».

Абу Ҳурайра (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинди: «Набий саллаллоҳу алайҳи ва саллам саждаи саҳвни саломдан кейин қилдилар».

Абдуллоҳдан ривоят қилинди: «Набий саллаллоҳу алайҳи ва саллам каломдан (сўзлашувдан) кейин саждаи саҳв қилдилар».

Абдуллоҳ ибн Масъуд (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинди: «Набий саллаллоҳу алайҳи ва саллам пешин намозини беш ракъат ўқиб қўйдилар. У кишига айтилдики, («Ё Расулуллоҳ!) Намоз зиёда қилиндими ёки унутдингизми?» Шунда салом берганларидан кейин икки сажда қилдилар».

Бани Абдулмуттолиб иттифоқдоши - Асд қабиласига мансуб Абдуллоҳ ибн Буҳайнадан ривоят қилинди: «Набий саллаллоҳу алайҳи ва саллам пешин намозида (ташаҳҳудга) ўтиришлари лозим бўлган ҳолда (ўтирмасдан) туриб кетдилар. Намозни тамом қилгач, салом беришдан олдин ўтирган жойларида икки марта саждаи саҳв қилдилар, ҳар бир сажда учун такбир айтдилар. Одамлар ҳам унутилган ташаҳҳуд эвазига у киши билан бирга икки сажда қилишди».

Абу Ҳурайра (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинди; айтди: «Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам намоз ичида икки қора (нарса)ни - илонни ва чаённи ўлдирмоқни буюрдилар».

Маъдан ибн Талҳа Ал-Йаъмурийдан ривоят қилинди; айтди: «Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва салламнинг мавлоси Савбонни кўриб қолдим ва унга дедимки, «Менга бир амални далолат қилгинки, Аллоҳ у боис мени манфаатлантирсин ва Аллоҳ мени жаннатига киритсин». У бир оз сукут қилиб қолди, кейин менга қараб бундай деди: «Саждани давомли қил! Чунки мен Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва салламдан эшитдимки, айтдилар: «Қайси бандаки Аллоҳ учун бир сажда қилса, Аллоҳ шу боис унинг мартабасини бир даража кўтаргайдир ва шу боис унинг бир хатосини кечиргайдир».