Рукуъ ва сажда тасбиҳлари

Хузайфа (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинди; «У (Ҳузайфа) Набий саллаллоҳу алайҳи ва саллам билан бирга намоз ўқиди. Рукуъда: («Субҳана Роббийал-аъзим»), саждада эса («Субҳана Роббийал-аъла») дер эдилар. (Қироатлари асносида) раҳмат оятига келганларида тўхтаб, (Аллоҳдан) раҳмат тилар эдилар; азоб оятига келганларида тўхтаб, (Аллоҳдан) паноҳ тилар эдилар».

Ибн Масъуд (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинди; «Набий саллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: «Бирортангиз рукуъга борганда, рукуъда уч марта «Субҳана Роббийал-ъазим» деса, рукуъси тўлиқ бўлади, бу энг камидир; ва саждага борганда саждада уч марта «Субҳана Роббийал-аъла» деса, саждаси тўлиқ бўлади, бу энг камидир».