Зоҳидлик — таркидунёчилик, сақланиш. Худонинг марҳаматига мушарраф бўлиш, жаннатга тушиш учун тарки дунё қилиш зарурлиги ҳақидаги диний тасаллаллоҳу алайҳи ва салламвур, мутаассибликка, бир ёқлама дунёқарашга даъват етувчи оқим. З исломда дарвишлик, чилла ўтириш, рўза тутиш, зикр тушиш кабиларда намоён бўлади. Тасаллаллоҳу алайҳи ва салламвуфда З Аллоҳнинг зикрига халал берувчи барча нарсаларни тарк етиш, демакдир. Бунда Аллоҳга ширк келтиришдан сақланиш ва ибодатда риёдан холи бўлиш; барча гунохдардан ва ҳаром нарсалардан сақланиш ва ниҳоят, ортиқча дунёвий ашёларга меҳр қўймаслик назарда тутилади. Шариат ва тариқат одобларига бу хилда риоя етишни Баҳоуддин Нақшбанд, Хожа Аҳрор, Нажмиддин Кубро ва б. тарғиб етганлар.

Манбаа: Ислом энциклопeдияси

Дўстларигиз билан улашинг!

Атамалар рўйхатига қайтиш