Сиддиқ — (араб. — "чин дилдан тасдиқ етиб ишонувчи") - тасаллаллоҳу алайҳи ва салламвуфда пайғамбарликдан кейин турадиган енг юқори валийлик мартабаси. Бу мартаба биринчи бўлиб, халифа Абу Бакр (ра)га насиб бўлган. Умуман сиддиқлик мартабасига еришган валийлар қуйидагилардир: 1. Абу Бакр Сиддиқ. 2. Салмон ал-Форисий. 3. Қосим ибн Муҳаммад ибн Абу Бакр. 4. Жаъфар ас-Содиқ. 5. Боязид Бистомий. 6. Абулҳасан Ҳарақоний. 7. Шайх Абулқосим Гургоний. 8. Абу Али Формадий. 9. Шайх Абу Юсуф Ҳамадоний. 10. Абдулҳолиқ Ғиждувоний. 11. Хожа Ориф Ревгарий. 12.Хожа Маҳмуд Анжирфағнавий. 13. Хожа Азизон Ромитаний. 14. Хожа Муҳаммад Бобойи Самосий. 15. Саййид Амир Кулол. 16. Баҳоуддин Нақшбанд. 17. Мавлоно Яъкуб Чархий. 18. Хожа Аҳрор. 19. Муҳаммад Қозий.

Манбаа: Ислом энциклопeдияси

Дўстларигиз билан улашинг!

Атамалар рўйхатига қайтиш