Саҳиҳ ҳадислар тўплами

Абу Ҳурайра (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинди; «Набий саллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: «Қуёш чиқишидан олдин бомдод намозининг бир ракъатига улгурган киши, албатта, бомдод намозига улгурган ва қуёш ботишидан олдин аср намозининг бир ракъатига улгурган киши, албатта, аср намозига улгурган бўлади».

Абдуллоҳ ибн Муғаффал (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинди: «Набий саллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: «Ҳар бир азон билан такбири қомат ўртасида хоҳлаган киши учун намоз бор».

Ибн Аббос (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинди; айтди: «Набий саллаллоҳу алайҳи ва саллам аср намозидан кейин икки ракъат намоз ўқиганларининг ягона сабаби шуки, у кишига бир мол келтирилиб, у зотни пешиннинг икки ракъат намозидан қолдирган эди. Асрдан кейин ўша икки ракъатни ўқиб олдилар ва кейин зинҳор бу икки ракъатга қайтмадилар».

Ибн Аббос (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинди; айтди: «Набий саллаллоҳу алайҳи ва салламнинг саҳобаларидан биттадан ортиқ кишидан эшитдим; менга жуда севимли бўлмиш Умар ибн Ал-Хаттоб ҳам шулар орасида бор; «Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам, бомдод намозидан кейин то қуёш чиққунича намоз ўқимоқдан ва аср намозидан кейин то қуёш ботгунича намоз ўқимоқдан қайтардилар».

Самура ибн Жундуб (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинди: «Набий саллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: «Ўрта намоз — аср намозидир».

Абдуллоҳ ибн Масъуд (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинди; айтди: «Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам бундай дедилар: «Ўрта намоз - аср намозидир».

Жобир ибн Абдуллоҳ (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинди: «Ҳандақ кунида Умар ибн Ал-Хаттоб гапириб, Қурайш мушрикларини сўка бошлади ва дедики, «Ё Расулуллоҳ! Сал қолдики, қуёш ботгунича аср намозини ўқиёлмай қолардим!». Шунда Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Аллоҳ ҳақи, мен аср намозини ўқий олмадим!» дедилар. Жобир айтади: «Сўнг Бутҳон (водийси)га тушдик. (Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам) таҳорат олдилар, бизлар ҳам таҳорат олдик. Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам қуёш ботганидан кейин аср намозини ўқидилар, сўнг унинг кетидан шом намозини ўқидилар».

Абдуллоҳ ибн Масъуд (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинди: «Хандақ (уруши) кунида мушриклар Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва салламни тўрт вақт намоздан қолдирдилар. Ҳатто кеч тушди, вақт алламаҳал бўлгач, Билолга (азон ва қомат айтишни) буюрдилар, у азон айтди, кейин такбир келтирди, пешин намози (қазоси)ни ўқидилар. Кейин такбир айтди, аср намози (қазоси)ни ўқидилар. Кейин такбир айтди, шом намози (қазоси)ни ўқидилар. Кейин такбир айтди, хуфтон намозини ўқидилар».

Анас ибн Молик (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинди; айтди: «Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам бундай дедилар: «Кимки намозни унутса, ёдига тушган заҳоти дарҳол ўқиб олсин».

Абу Қатода (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинди; у деди: «Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва салламга, ухлаб қолиб намозни ўтказиб юборишгани ҳақида айтиб беришди. Шунда айтдиларки, «Тафрит (айб) уйқуда эмас. Тафрит (айб) фақат уйғоқлик ҳолатидадир. Сизлардан бирортангиз намозни унутса ёки ухлаб қолиб ўтказиб юборса, ёдига тушган заҳоти дарҳол ўқиб олсин».