Абдуллоҳ ибн Аби Авфа (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинди; айтди: «Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам бундай дедилар: «Кимнинг Аллоҳга ёки Одам фарзандларидан бирортасига бир ҳожати бўлса, таҳорат олсин ва таҳоратни чиройли олсин. Кейин икки ракъат намоз ўқисин. Кейин Аллоҳга ҳамду сано айтиб, Пайғамбар саллаллоҳу алайҳи ва салламга саловат келтирсин. Кейин бундай десин: «Ла илаҳа иллаллоҳул-Ҳалиймул-Карийм. Субҳаналлоҳи Роббил-ъаршил-ъазийм. Алҳамду-лиллаҳи Роббил ъаламийн. Ас-алука мужий-бати роҳматика ва азоима мағфиротика, вал-ғониймата мин кулли биррин вас-салаамата мин кулла исмин. Ла тадаъ лий занбан илла ғофартаҳу ва ла ҳамман илла фаррожтаҳу. Ва ла ҳаажатан ҳийа лака ризон, илла козойтаҳа, йаа арҳамар-роҳимийн».

Ҳадис ҳақида батафсилроқ

Манбалар

Ҳожат намози